Magdalena Ciemierkiewicz

Patchwork wykonany z ręcznie filcowanej wełny, haftowanej jedwabną nicią. Powstała w ten sposób materia nawiązuje do widoku zaśnieżonej lub pokrytej mgłą ziemi z lotu ptaka. Filc, podobnie jak śnieg, czy mgła pełni rolę akustycznej przesłony – stanowi barierę dźwięków i wycisza. Forma inspirowana mapą i nieregularną powierzchnią ziemi wynika z mojego wieloletniego zainteresowania terenem pogranicza polsko-ukraińskiego oraz analizą procesu pamiętania i zapominania. Na białej, zaśnieżonej powierzchni pojawiają się ślady podskórnych, przenikających się rzek, ścieżek, drobnych punktów i porządków przeszłości. Pojawiająca się w tytule pracy symbolika welonu ma dla mnie znaczenie autobiograficzne. Stworzenie własnego welonu jest dla mnie aktem emancypacji i próbą nakreślenia własnej, niepodporządkowanej męskiemu oku herstorii, silnie zakorzenionej w regionie, z którego pochodzę.
Wynika to z potrzeby odwrócenia jego wyłącznie ślubnej symboliki i aktu uniezależnienia go od męskiej obecności.

Powstała w wyniku filcowania wełny materia to zarówno transparentny, lekki woal, jak i fałdy przypominające tkankę tłuszczową lub zręby śniegu. Tkanina jest dla mnie ciałem, które istnieje pomiędzy tymi odniesieniami.
Fotografie przedstawiają pracę w trakcie procesu jej tworzenia, w którym towarzyszą mi bliskie kobiety. Częścią pracy jest „Herstoria na wiele głosów” – kolaż rozmów, fragmentów opowiadanych historii i głosów, dla których odbioru filcowa tkanina tworzyć będzie intymną przestrzeń. Wspólna praca nad tkaniną była dla mnie formą przepracowania osobistych doświadczeń. W pracy towarzyszyły mi kobiety z mojego życia: mama, babcia, siostry. Ich obecność jest zapisana w fałdach tkaniny, a ich głosy w nagraniach.