Herstoria na wiele głosów, audio, 19'07''
Przez ostatnie cztery lata zebrane zostały nagrania wywiadów, rozmów i codziennych sytuacji w trakcie moich wizyt w okolicach rodzinnej miejscowości – w regionie, który przed II wojną światową zamieszkiwany był przez wielokulturową populację. Zbudowany z nich dźwiękowy kolaż rozpisany jest na kilka źródeł dźwięku jako przestrzenna instalacja, w której wybrzmiewają herstorie bliskich mi kobiet, tworząc dźwiękowe tło wystawy „Wiano” (Galeria Labirynt, Lublin 2025). Fragmenty autentycznych relacji przenikają się ze sobą, przez co konkretny podmiot rozmywa się na rzecz wielogłosowej narracji. Stanowi ona echa przeszłości, które jednak rezonują ze współczesnym kontekstem np. sytuacji kobiet w czasie wojny, patriarchatu w społecznościach wiejskich, pytaniem o obecność i widoczność kultury ukraińskiej w Polsce.
Przepracowanie trudnej historii jest możliwe poprzez budowanie zrozumienia i świadomości, a w procesie tym kluczową rolę odgrywa pamięć, także w jej osobistym wymiarze. Głosy opowiadają o życiu kobiet na wsi przed II wojną światową i w jej trakcie. Wspomniana zostaje akcja „Wisła” – akcja przymusowych deportacji ludności ukraińskiej przez rząd PRL w 1947 roku. Pojawia się także Centralny Obóz Pracy w Jaworznie, którego infrastrukturę wykorzystano do internowania m.in. deportowanych Ukraińców z terenów pogranicza (1947-49). W pracy wybrzmiewa także śpiew pochodzącej z regionu pieśniarki Karoliny Węgrzyn, wykonane w budynku opuszczonej cerkwi greko-katolickiej w Starych Oleszycach (2022).