Tonda, seria 6 obrazów na drewnie, o średnicy 40, 60, 100 cm (olej, tempera jajowa), prace na papierze i płótnie
W serii Tonda wyobrażenie o mistycznej, niematerialnej przestrzeni pojawia się obok ich przedmiotowości. Materialna rzeczywistość przeplata się z pragnieniem powrotu do sfery sacrum i odnalezienia go w formie.
Błękit, który powtarza się w kolejnych pracach jest dla mnie szczególnie ważny. Z perspektywy Ziemi, niebieski jest kolorem przestrzeni kosmicznej, którą obserwujemy jako niebo. Jako najbardziej duchowy z kolorów, niebieski i jego szczególny odcień – ultramaryna – pojawiają się na przestrzeni dziejów jako duchowy symbol.
W prezentowanym cyklu prac abstrakcyjnych łączę symbolikę tego koloru z ideą niedostępnej i nieskończonej przestrzeni kosmicznej widzianej z perspektywy jednej z niezliczonych planet. Błękit to kolor spokoju, ale potrafi być też bardzo agresywny, niepokojący. Odcienie tworzą spectrum koloru, który wydaje się pochodzić z odległego, mistycznego świata. Jak opisuje go Wassily Kandinsky: Im głębszy staje się błękit, tym silniej pociąga człowieka w stronę nieskończoności […].
W pracach formą często powracającą jest okrąg. Pojawia się nie tylko jako element kompozycji, ale także jako sama forma obrazu, podkreślając jego fizyczność. Rezygnacja z kadru w obrazach zakomponowanych w tondach, stwarza sytuację, w której iluzja zamknięta jest w materialnym obiekcie.
